Gisteren in de ArenA. Eindelijk weer het moment dat ik mijn buurmannetjes mocht begroeten om lekker over Ajax te emmeren. Het was al bijna vijf maanden en een verloren seizoen (as usual) geleden dat we daar zaten. Veel goals vielen gisteren niet in het net. De enige ook nog eens aan de verkeerde kant (van ‘t stadion, niet de ploeg). Omgekeerde wereld in vergelijking met vorig seizoen. Meer punten dan goals, maar unieker wellicht nog Steek achterlatend met een schoon net. Dat doet Bassie dan toch al beter dan bloempot Koster.
Doch in deze enige goalconfrontatie speelde het toeval een grotere betekenis. Of wellicht is het geen toeval meer. Mijn buurmannen, 2 van de ruim 40.000 kom ik al geregeld tegen in die stad van meer dan 180.000. Waarvan ik er een al eens mocht vragen om een handtekening en legitimatie. Nee, beroemd is hij slechts bij mij, maar de aangetekende brief in mijn posttas vroeg om een krabbel.
Gisteren zaten we daar allebei met een blauw bandje om de pols: Lowlands 2008. Voor hem was het al de 10e keer, voor mij keertje 1. Doch allebei camping 7, de afstand daar slechts een paar tenten verder dan in de ArenA. Buurtjes hier, buurtjes daar. Het blijft een klein wereldje niet waar?
BTW: ondanks deze ontoevallige samenkomst moest ik het biertje afslaan, want bijgeloof gaat bij mij nog altijd boven ‘t geloof dat niks toevallig gebeurt. Bier+Jinne+voetbal = immer verlies. Mag je gelijk raden tijdens welke wedstrijd ik op het afgelopen EK mijn potje thee verruilde voor dubbele cijfers bier. Sorry!
