Posts Tagged ‘Gedicht’

Kattenluik


2009
01.09

Kattenluik

Schoot wakker uit een val dwars door een oppervlak.
Heb me geschoren om het hondje uit te laten
en warempel, er lag ijs, één nacht, kattenluikzwak.

De val was een droom. Toch was ook hij sprong.
Ik wist: er komt een wak en heb me laten – krak -
maar wist ik in mijn droom van die mij droomde?

Suspect vertrouwen. Heb mij uit mijn leven laten glijden
zó het zwarte water oude wanhoop in voorgoed -
en gleed mijzelf in, mijn opgeschrikte nee nee ik -

één dag ijs, beginzindun, het is exact wat jou nu houdt.

Een mooi gedicht. Niet ván mij. Pennenvrucht van Willem Jan Otten. Wel vóór mij. Welkom kadootje van de sint.

Sinterklaas is nog in het land!


2008
12.04

Sint in Almere

…nog even tijd dus voor een gedichtje uit de oude doos, aangezien uit de huidige hoge hoed geen rijmelarij getoverd hoeft te worden voor man’s verjaardag…

Achteloze werkeloosheid
Vingers in de neus
Op zoek naar een maaltijd
Maar er is geen keus

Snotje hier
Snotje daar
Zo gaat het bij mij
Nu ieder jaar

Ik heb niets meer te vertellen
De dood komt dichterbij
Het leven is verdwenen
Ooh Dood kom tot mij

De Dood heeft het druk
En hij heeft ook geen zin
Hij gaat namelijk volgende week trouwen
Met zijn nieuwe vriendin

Dat heb ik nu weer
Ik heb ook altijd pech
Het wordt eens tijd
Dat ik er wat van zeg

Maar niemand luistert
Iedereen is doof
God is de enige
In wie ik nu geloof

Maar God is een huichelaar
Een arrogante kwal
Hij gooit mij
In een nog dieper dal

Maar mijn pen werkt als een ladder
Ik ga er weer in geloven
Ik schrijf me rot
En kom weer boven

Ik ben weer blij
Dit is andere koek
Morgen verschijnt
Mijn honderdste boek

De beer


2008
11.26

Beer in Amsterdam

Ik liep eens door het bos
En ik zag toen een beer
Hij at zijn honing
En ik at mijn peer

Hij had een kleintje
Ik lachte erom
Hij viel me toen aan
Wat was ik toch stom

Zijn klauwen grepen mij
Eerst bij mijn hoofd
Door het bloed dat vloeide
Raakte ik verdoofd

Hij greep toen mijn armen
Met zijn bloederige bek
Hij rukte ze eraf
Die bruinharige gek

Ik verloor het bewustzijn
Ik was al bijna dood
Toen hij zijn geaardheid bekend maakte
Het was een poot

Hij had nogal wat problemen
Problemen in het bos
Want wie een flikker is
Is daar zeker de klos

Ik zei:Beer
Wees eens tam
Dan neem ik je mee
Naar Amsterdam

Dus heeft u een keer in Amsterdam
Een beer in zicht
Dan weet u het nu
Dat is een nicht

Berceuse Nr. 2


2008
08.24

Slaap als een roos

Niet een gedichtje van mij helaas, maar daardoor is hij niet minder mooi. Eens in de 52 weken kom ik ‘m thuis tegen op de verjaardagskalender.

Paul van Ostaijen’s Berceuse Nr.2

Slaap als een reus
slaap als een roos
slaap als een reus van een roos
       reuzeke
       rozeke
       zoetekoeksdozeke
doe de deur dicht van de doos
Ik slaap