Archive for the ‘holiday’ Category

Dag jij met die rode neus


2011
05.05

halong

Een koffer vol dagelijkse beslommeringen. Ik laat het achter op de campus, in de bus en in de trein.

Dag dove dwerg.
Dag vrouw met mannelijk uiterlijk. Jij die immer hard denkt en dus ook praat.
Dag jij met die rode neus. Al dronken voordat de dag begint.
Dag schilder.
Dag Joegoslaaf.
Dag grote vrouw gekleed in zwart.
Dag talentjes van PSV. Jullie breken helaas niet door.
Dag jongen met die pleister op het lelletje van je oor.
Dag Abdul look-a-like.
Dag Abdul.

Ik ben er even niet.

Ik pak mijn rugzak en bereid me voor op een rol die Vietnam (h)eet.

Zodat ik vanaf zondag iedere morgen zeggen kan: “Goodmorning Vietnam!”

Ik heb geen tante die wil komen, dus Marokko hier kom ik!


2010
03.30

marokko

Jaren geleden kwamen ze in vrede. Ze deden het werk wat wij niet wilden doen. Ze dronken thee groener dan de melange van de Britten. Lekkerder bovendien. Achterlijk als wij waren hadden we er pas jaren later notie van. De tweede lichting Marokkanen had reeds een pen gevonden en gaf zichzelf een rol op papier. Om zo te kunnen exceleren op tv en op het witte doek. Ze waren niet meer de ezels van vroeger en zaten er niet meer op. Ze rijden nu op scooters. Al staan de eigendomspapieren vaak op naam van Jan, Piet of Klaas.

Voor wat hoort wat zou je kunnen zeggen. Onze theeboeren Douwe en Uni slaan vandaag de dag munt uit de thee die de hunne was. Zij krijgen als dank bij tijd de beschikking over een scooter of een tas.

Voor dat offer ben ik met louter een kopje thee niet tevreden. Theeleut ben ik zeker, maar door dat kruidige vocht knort mijn maag extra en schreeuwt om meer. Tijd dus om Marokko zelf te ontdekken. Om te achterhalen wat ze achterhouden. Welke Westerse verveling we kunnen vervangen door Marokkaanse eigenaardigheid.

Zo ben ik morgen niet alleen bepakt met een tas waarmee ik de Nederlandse monotonie goed kan dragen, maar ook een met zak waarmee ik de Arabische originaliteit (lees: ezel of kameel) vangen kan. Zodat ik me half april weer fris en onbevooroordeeld door het Nederlandse landschap laat leiden.

I went to Portugal to ride a wave and…


2009
06.16

Gravis slippers

…all I got was this colorful but great pair of flip-flops.

Immers wat blijft zijn golven die komen en een reislustige Jinne die gaat. Doch slippers komen en zullen na een zomer bedrijvig pronken weer vergaan. Als mijn nieuwe aanwinst geen stem had, waren ook deze zonder Jinne’s glorie daar in de winkel blijven staan.

Echter ze spraken luid, ze schreeuwden zelfs: “Neem mij, neem mij!” Ze hadden mijn maat. Derhalve heb ik nu een maatje voor een on-Nederlandse warme dag. Met drie paar slippers in bezit ben ik nu wel zo stoer om te durven zeggen: “Ik kan de hele vaderlandse zomer door!” Voor iedere tropische dag een verschillend paar.

Portugese eigenaardigheden te over overigens waar Jinne nog meer geen não tegen zeggen kon:

- de geur van een boom, ondefineerbaar welk
- jus, vers van de pers
- croissants, nog lekkerder dan die van Danerolles
- Nespresso voor mijn slaperige hoofd
- een duik in de Atlantisch Oceaan (ook al werd die nog in begin zo vaak verward met de Middellandse Zee)
- een luierig verblijf op menig strand
- restaurant Vila Velha te Sagres voor een warm avondmaal met goddelijk koel slot
- vers gedraaid walnotenijs met geflambeerde banaan en een saus van chocola (toetjes zijn dankzij Vila Velha weer aan mij besteed)
- Het diner an sich
- Sagres, te drinken bij de liter
- Lidl, voor dat ene avondje romantisch koken thuis
- bedden met dromen voor twee

En natuurlijk mijn reisgenootje, mijn chauffeur, mijn Doornroosje, mijn Aissati. Zonder haar was het tripje over de grens maar half zo leuk geweest.

Was er dan geen enkele wanklank te horen Jinne in dat (te) gekke Portugal? Ja, toch wel. Immers op de vraag wat de naam was van dat prachtige volle glas met fruit geef ik helaas niet thuis. Tja, hij was van het huis; de wijn. Alleen daar kan je zo weinig mee.

Enige redding: de Algarve nog een keer!
Daar zeg ik geen não tegen!

Het licht blijft branden…


2009
05.31

vuurtoren

Ik piep er tussen uit. De plek achter mijn laptop is straks niet gevuld met mijn nu nog witte billen. Jinne heeft namelijk vakantie nodig. Om zijn billen te bruinen. Mits de stranden zo verlaten zijn zoals Flickr me belooft.

Een week niet surfen op het wereldwijde web, maar eindelijk eens op de golven van de Atlantic. Om de moves te maken passend bij mijn haar.

Doch, schrijven zal ik ook! Daar, daar en daar.

Zodat er bij ook terugkomst weer een golf van posts mag zijn voor de surfers van mijn blog.