Een koffer vol dagelijkse beslommeringen. Ik laat het achter op de campus, in de bus en in de trein.
Dag dove dwerg.
Dag vrouw met mannelijk uiterlijk. Jij die immer hard denkt en dus ook praat.
Dag jij met die rode neus. Al dronken voordat de dag begint.
Dag schilder.
Dag Joegoslaaf.
Dag grote vrouw gekleed in zwart.
Dag talentjes van PSV. Jullie breken helaas niet door.
Dag jongen met die pleister op het lelletje van je oor.
Dag Abdul look-a-like.
Dag Abdul.
Ik ben er even niet.
Ik pak mijn rugzak en bereid me voor op een rol die Vietnam (h)eet.
Zodat ik vanaf zondag iedere morgen zeggen kan: “Goodmorning Vietnam!”
