Mijn introductie in een nieuwe omgeving, zoals ook te verschijnen in Woonglossy Klopper:
Attent op de Klopvaart gemaakt door een oud-collega. Doch pas later ook mijn blik verruimd. Eerst met rondleiding, persoonlijk van aard. Later met een gesprek. Tweemaal om te kijken wat er achter die obsessie voor de kleur roze zat. Een jongeman die leuk genoeg was om in het huis te mogen wonen in ieder geval. Een huis waar mijn obsessie voor die kleur nog niet tot uiting kwam tot dus ver. Behalve met een verdwaalde sok, t-shirt en een iPod vol muziek. Zonder speakers nog. Derhalve een oase van rust voor de rest van wat men Klopvaart noemt. Echter mijn slaapkamer behoeft nog een tapijtje om mijn voeten ’s ochtends met beleid te laten ontwaken en gordijnen om me niet te vroeg te bruinen. Dus wie weet knalt het roze binnenkort dan toch de ramen uit voor het opvrolijken van mijn vroege humeurigheid!
Ondanks dat mijn haar en naam anders doen vermoeden ben ik niet op een golf uit Friesland naar Overvecht gesurft. Van relaxen hou ik echter wel. Almere is lang mijn standplaats geweest, maar ik had behoefte aan iets nieuws (of is het nou juist ouds?). Utrecht werd het en vrij snel vond ik ook werk nabij. Digitaal, maar vooral ook koninklijk ben ik nu verbonden aan de boekverkopers van het land. Zo stap ik dus nog net voor de grote 3 de Klopvaart binnen. In een jaar waar ik ook (bijna tevergeefs) wacht op de grote 3 voor die voetbalclub uit Amsterdam. Om de introductie met een hobby (en ergernis) te eindigen.
Ik groet U!
Jinne
PS: Roze koeken vind ik dan weer niet geweldig.
