Afgelopen zondag. Avond. Niet hangend voor tv, voor Joran en Peter R. de V. Doch hangen deed ik wel. Hangen over het balkon. Almere, schouwburg, drie hoog en de enige sympathieke PSV’er op het podium. Voor het eerst live voor mij in het theater, doch al weer briljant. Geen plaspauze-ambities bovendien. Slechts met carnaval een enkel keer.
Theo Maassen en de introductie van de voorvochtmens.
Voorvochtmensen. Mensen die er eigenlijk niet hadden moeten zijn. Voorvochtmensen ik kom ze tegen in de trein. Vooral zo in de spits. Zij ook in dezelfde richting, zo hoogst irritant. Zo raak ik het wel erg snel zat hier in dit kikkerland.
Voorvochtenmensen dus ook op tv. Joran en in de inluistruc van Peter, het zegt me nog zo weinig. Joran niet meer de boef van vandaag, maar van gister. Mijn privé-lidmaatschap van de Joran van der Sloot ONSCHULDIG!!! Hyve eergisteren al ingeruild voor de Hyve van Landsbanki. De echte helden staan voor openheid. Geen schoonheidspukkel meer echter de R, maar Peter Paul de Vries is de naam! Zo ook wel het enige voordeel van de overkill van PP en Willem op tv. De naam en kop van Peter R. zijn vanaf heden niet meer een simpel ABC.
Zondag maakten de voorvochters de dienst uit, gisteren Nate voor het laatst. Terwijl hij er nou juist niet genoeg had kunnen zijn. Schrijvers dachten anders doch. Van planner van de dienst, naar ongewild lijdend voorwerp. Al hoewel, vredig was het wel. Alleen ik ben er niet bij de volgende keer. Ik moest zo nodig weer naar Sigur Rós.
Een extra biertje dan maar in de toepasselijke Hall? Dat het vocht dan ook uit de ogen maar rijkelijk mag vloeien. Voor Nate en Sigur Rós!
