… dertien vrouwen.
Dertien vrouwen tegenover drie mannen. Er lijkt minimaal een koppeltje bij te staan, dus toen waren er nog maar twaalf vrouwen. Echter tevens een man en een concurrent minder. Een goede regeling met die andere gozert en we hebben een schatje voor iedere dag. Een natuurschatje natuurlijk, wie denken jullie wel dat ik ben? De enige player die mee gaat is mijn iPod! Staralfur, Von, Vaka en Festival met live-clips erbij. Yeah baby, yeah!
Soms heeft het niet zoveel voordelen om uniek te zijn. Een verplicht bericht op een onderwijsblog. Vanwege een beursbezoek met mijn maatjes van school. Bericht onder mijn eigen naam. Je weet wel, met die Engelse lippen erachter. Anders konden ze niet checken op school of het werkelijk was gedaan.
Word ik gegoogled door een mogelijke werkgever met als achterliggende gedachte: “Kan die Jinne wel schrijven?” Krijgen ze dat bericht te zien. Een bericht zonder gebruikelijke liefde van de Blonde Man geschreven. “Doh!” Zoals Homer Simpson het zo treffend kan zeggen.
En ik maar steeds denken dat all die foto’s van Jinne met bier op Hyves me ooit de das om zouden doen…
Vandaag de laatste draaidag bij de KRO. Stage over, stage exit. Een laatste bord chips zonder fish, de laatste potjes tafelvoetbal & bier en een laatste ronde door het gebouw. Voorlopig even niet meer. Wat resten zijn herinneringen en wat foto’s van de dag die vrijdag heette. Foto’s van de leegte die ik achterlaat en foto’s van baas Koen aan de tafelvoetbaltafel. Deze keer wel winnend.
Bij de KRO is het feest over, dus. Op televisie draai ik nog even door. Na een plek, prominent, tussen Matthijs en Candy, mijn achterhoofd bij de aftiteling van Dit was het Nieuws, hoop ik nu op wat laatste stukjes airtime bij De Vloer Op. De acteurs de vloer op, Jinne de buis op. Een verknipte opname en verspreide plakjes hebben mijn winkansen vergroot. Ben benieuwd wat het vanavond wordt. 25 miljoen zal het niet worden, maar een stukje airtime moet weer lukken. Anders hebben we altijd twee weken geleden nog (zie pic!).
Gisteren is hij heengegaan
Mijn ouwe trouwe vrind
Iedere zondag gingen wij op stap
Hij was lief voor ieder kind
Maar nu is hij heengegaan
Dat doet mij veel verdriet
Ik weet niet hoe ik zonder moet
Zonder mijn parkiet
