Terwijl Tsvangirai zich in onze ambassade in Harare te goed doet aan kaas, stroopwafels en zoute drop, dansen bij mij thuis op hetzelfde moment tussen de runderrepen, paprika en amandelen de Zimbabwaanse sugar snaps. Een erkend Knorr wereldreiziger spot door deze combi het wereldgerecht van de dag.
Toch is Argentinie niet het land wat door mijn hoofd wiebelt. Zimbabwe is de gelukkige, al is die woordkeus juist weinig gelukkig. Toen (mevrouw?) Tsvangirai zelf nog een lekker maaltje met sugar snaps, waarschijnlijk zonder pakje Beef Chimichurri, op tafel zette dacht ik slechts over de vele kilometers na die de boontjes naar ons land hadden gemaakt.
Nu is het ook het kwaad dat Bob heet. Ben ik nu niet een sponsor van zijn regime door 2 euro neer te tellen voor een pakje sugar snaps? Tijd voor een boycot dus?
Hmm, het was wel zo baie lekker weer vanaaf. Ruilhandeltje misschien? Twee ons sugar snaps voor twee ons drop? Het laatst verkregen dropje balanceert nog steeds boven zijn bovenlip, dus opeten van een zak Venco zal Bob nie doen nie.
